Web3 Girişimciliği Hong Kong-Şenzen Modeli: Uyumluluk mu yoksa sınırda yürümek mi?

Son yıllarda, Web3 girişim çevresinde "ön dükkan arka fabrika" olarak adlandırılan bir model dikkat çekti. Bu model genellikle Hong Kong'da proje veya şirket kurmayı, düzenlemelere ve yurtdışı sermayeye yönelmeyi ifade eder; aynı zamanda Shenzhen'de geliştirme ve kısmi operasyonları organize ederek güçlü teknoloji Ar-Ge yeteneklerinden ve daha düşük maliyetlerden yararlanmayı sağlar. Ancak, bu model gerçekten de uyumluluk sağlıyor mu? Hong Kong'da proje kurup, ardından ana karada faaliyet gösterebilir miyiz?

Bu sorun hem ilginç hem de pratiktir. Bu tür bir modelin neden var olduğunu anlamak için, düzenleyici kurumların sadece projelerin doğrudan yerel kullanıcılara hizmet edip etmediğine değil, aynı zamanda projenin gerçek işletimi, temel karar alma süreçleri ve fon yönetimi gibi yönlere de dikkat ettiğini gözlemlememiz gerekiyor. Yüzeyde, birçok Web3 projesi yasal varlıklarını ve iş kayıtlarını Hong Kong veya diğer denizaşırı bölgelerde kurarak, teknik yöntemler aracılığıyla hizmet verdikleri kişileri sadece Hong Kong ve denizaşırı kullanıcılarla sınırlıyor ve yurtdışında fonların hesaplanması, lisans başvurusu ve pazarlama gibi işlemleri gerçekleştiriyor.

Teknik ekibi Shenzhen'de kurmayı seçmek, esas olarak maliyet etkinliği ve teknolojik avantajlar dikkate alınarak yapılmıştır. Shenzhen, Guangdong-Hong Kong-Macau Büyük Koyu Bölgesi'nin önemli bir parçası olarak, olgun bir teknoloji araştırma ve geliştirme altyapısına ve zengin Web3 yetenek havuzuna sahiptir. Birçok proje için, temel araştırma ve geliştirmeyi Shenzhen'e dış kaynak kullanarak yaptırmak, geleneksel internet sektöründeki "yurt dışı şirket + yurtiçi dış kaynak geliştirme" modeline benzer.

Ancak, bu modelin zorlukları yok değil. Web3 projelerinin teknik geliştirmeleri, ürün iterasyonları ve iş operasyonları genellikle yüksek derecede ilişkilidir. Yerel teknik ekipler yalnızca geliştirme işlerini üstlenmekle kalmayabilir, aynı zamanda token tasarımı, bazı operasyonlar, veri işleme hatta kullanıcı desteği gibi aşamalara da dahil olabilir, bu da uyumluluk risklerini beraberinde getirir. Düzenleyici kurumlar, projenin gerçek kontrol zincirine, yani çekirdek operasyon hakları, fon akış karar verme hakları ve kullanıcı veri yönetimi haklarının elinde tutulma durumuna yakından dikkat edecektir.

Ayrıca, bazı projeler maliyetleri düşürmek veya verimliliği artırmak amacıyla, pazar promosyonu, topluluk yönetimi hatta müşteri hizmetlerinin bir kısmını Shenzhen ekibine dışa aktarabilir veya doğrudan yerel ekipten küresel kullanıcı operasyon etkinlikleri başlatabilir. Bu, projenin ana operasyon zincirinin net bir şekilde ayrılmadığı ve yasal düzenlemeleri atlatma şüphesi taşıdığı olarak görülebilir.

Bu nedenle, "ön dükkân arka fabrika" modeli kullanan Web3 girişim ekiplerinin aşağıdaki noktalara dikkat etmesi gerekir:

1. Yurt içi ve yurt dışındaki temel kontrol zincirlerini tamamen ayırın. Projenin günlük karar verme, fon akışı, kullanıcı veri işleme gibi işlemlerinin yurt dışında kayıtlı bir varlık tarafından bağımsız olarak gerçekleştirilmesini sağlayın, ilgili işlevlerin yurt içi ekiplerine dış kaynak olarak verilmesini önleyin.

2. Teknik araştırma geliştirme ile ürün işletmeciliği işlevlerinin karıştırılmasından kaçının. Teknik ekibin çalışma alanını net bir şekilde tanımlayın, Hong Kong varlıklarının uyumluluk ekibi ve operasyon ekibi ile kesin bir şekilde ayırın.

3. Açık bir hukuki ve Uyumluluk güvenlik duvarı oluşturun. Profesyonel hukuk uzmanlarının yardımıyla, sözleşmeler, personel yapısı ve finansal akış zinciri üzerinde yerel ekip ile belirgin bir ayrım mekanizması kurun.

4. Her yargı alanında uyumluluk kaydı için önceden hazırlık yapın. Proje sahibi Hong Kong'da kayıtlıysa, ilgili lisansları erken başvurmanız önerilir, böylece kullanıcıya yönelik tüm finansal hizmetlerin uyum çerçevesinde yürütüldüğünden emin olabilirsiniz.

Genel olarak, "ön dükkan arka fabrika" modeli mevcut bir gerçek seçenek olarak değerlendirilebilir, ancak öncelikle ekibin gerçekten yurtiçi ve yurtdışı kaynaklar ile yetki ve sorumlulukların net bir şekilde ayrılmasını sağlaması gerekir. Ancak mevcut düzenleyici politikalar altında, bu model en iyi uzun vadeli çözüm değildir. Düzenlemelerin giderek sıkılaşmasıyla birlikte, ilgili riskler de artacaktır.

Çinli girişimciler için, gerçek bir "denizaşırı" modeli benimsemeleri önerilir; teknoloji geliştirme, şirket yönetimi ve finansal operasyonları tamamen yurt dışına taşımak ve yurtdışı denetim kurumlarının uyumluluk yönetimini kabul etmek. Bu, sadece yasal riskleri azaltmakla kalmaz, aynı zamanda projenin uzun vadeli gelişimine de katkıda bulunur.