FIT21 Yasası Yorumu: Şifreleme Dünyasının Gelecek On Yılına Şekil Verme

Son günlerde, Temsilciler Meclisi FIT21 yasasını 279'a karşı 136 oyla kabul etti. Bu yasanın tam adı "21. Yüzyıl Finansal Yenilik ve Teknoloji Yasası"dır. Bu yasa, dijital varlıkların düzenleme çerçevesini oluşturmakta ve kripto para endüstrisi üzerinde derin etkileri olacak bir yasama süreci olarak umut verici bir durumdadır.

Tasarı, Ethereum spot ETF başvurusunun onaylandığı bir döneme denk gelmesiyle, daha fazla şifreleme varlığının spot ETF başvurusunda bulunması ve uyumlu hale gelmesi için bir yol açmıştır. Bu, şifreleme para birimlerinin doğumundan bu yana on yılı aşkın süredir devam eden gri alanın sona ermekte olduğunu ve sektörün resmi olarak yeni bir çağa adım attığını göstermektedir.

Düzenleyici Sorumlulukların Bölünmesi

Tasarı, dijital varlıkları iki kategoriye ayırmaktadır: dijital mallar ve menkul kıymetler. Sınıflandırmaya göre, denetim görevleri iki ana kurum tarafından üstlenilmektedir:

• Emtia Vadeli İşlemler Komisyonu ( CFTC ): Dijital emtia ticareti ve ilgili piyasa katılımcılarını denetlemekle sorumludur.
• Sermaye Piyasası Kurulu ( SEC ): Menkul kıymet olarak görülen dijital varlıklar ve bunların ticaret platformları üzerinde denetim yapmaktan sorumludur.

Dijital Varlık Tanımı

Tasarı, "dijital varlıkları" aşağıdaki özelliklere sahip değiştirilebilir bir dijital temsil biçimi olarak tanımlar:

• Aracılara ihtiyaç duymadan eşler arası transfer yapılabilir.
• Şifreleme ile korunan kamuya açık dağıtık defterde kaydedilir

Bu tanım, şifreleme para birimlerinden tokenlaştırılmış fiziksel varlıklara kadar geniş bir dijital biçimi kapsamaktadır.

Dijital Varlık Sınıflandırma Standartları

Tasarı, dijital varlıkların menkul kıymet mi yoksa mal mı olduğunu ayırt etmek için birkaç temel unsur öne sürdü:

1. Yatırım sözleşmesi ( Howey testi ): Eğer dijital varlık alımı bir yatırım olarak görülüyorsa ve yatırımcılar başkalarının çabalarıyla kâr elde etmeyi bekliyorlarsa, bu varlık genellikle menkul kıymet olarak kabul edilir.

2. Kullanım ve Tüketim: Eğer dijital varlıklar esasen tüketim malları veya hizmetlerin aracı olarak kullanılıyorsa, bu varlıklar muhtemelen bir mal veya menkul kıymet dışı varlık olarak sınıflandırılabilir.

3. Merkeziyetsizlik Derecesi: Eğer dijital varlıkların arkasındaki ağ son derece merkeziyetsizse, ağ veya varlık işlevlerini kontrol eden bir merkezi otorite yoksa, bu varlık muhtemelen bir mal olarak değerlendirilecektir.

4. Fonksiyonlar ve Teknik Özellikler: Dijital varlıkların teknik yapısı ve işlevselliği de sınıflandırma kriterlerindendir.

5. Pazar faaliyetleri: Varlıkların piyasada tanıtımı ve satış biçimi de önemli bir faktördür. Eğer ana olarak yatırım beklentisi ile pazarlama yapılıyorsa, bu menkul kıymet olarak değerlendirilebilir.

Kullanım ve Tüketim Standartları

Kullanım ve tüketim açısından bakıldığında, kamu blok zinciri, PoW tokenleri ve işlevsel tokenler daha çok bir mal standardına uymaktadır. Bu dijital varlıklar esasen bir ticaret aracı veya ödeme yöntemi olarak kullanılmakta olup, yatırım amacıyla sermaye değer artışı beklenmemektedir. Gerçek pazarda spekülatif alım ve tutulmalara maruz kalabilse de, tasarım ve ana kullanım açısından bunlar daha çok mal olarak değerlendirilmeye eğilimlidir.

Merkeziyetsizlik Derecesinin Tanımı

Tasarı, merkeziyetsizliğin tanımını aşağıdaki birkaç yönü içermektedir:

1. Kontrol ve Etki: Son 12 ay içinde, hiç kimse veya kuruluş tek taraflı olarak blockchain sisteminin işlevlerini veya işlemlerini kontrol edemez veya önemli ölçüde değiştiremez.

2. Mülkiyet dağılımı: Son 12 ay içinde, ihraççı ile ilgili hiçbir kişi veya kuruluş toplam dijital varlık ihraç miktarının %20'sinden fazlasına sahip olmamıştır.

3. Oy kullanma hakkı ve yönetişim: Son 12 ay içinde, ihraççı ile ilgili hiçbir şahıs veya varlık, dijital varlıkların veya ilgili merkeziyetsiz yönetişim sisteminin oy haklarını tek taraflı olarak %20'den fazla yönlendiremez veya etkileyemez.

4. Kod katkıları ve değişiklikler: Son 3 ay içinde, yayıcı veya ilgili kişiler, güvenlik açıklarını gidermek, rutin bakım yapmak, siber güvenlik risklerini önlemek veya diğer teknik iyileştirmeler dışında, blok zinciri sisteminin kaynak kodunda önemli tek taraflı değişiklikler yapmamıştır.

5. Pazarlama ve Tanıtım: Son 3 ay içinde, ihraççı ve onun bağlı kişileri dijital varlıkları yatırım olarak kamuya pazarlamamıştır.

Özellikler ve Teknik Yetenekler

Dijital varlıklar ile temel blockchain teknolojisi arasındaki ilişki, düzenleyici yönü belirler ve bu ana hatlarıyla şunları içerir:

1. Varlık İhracı: Birçok dijital varlık, programlanabilir mekanizmalar aracılığıyla blok zinciri üzerinde, önceden belirlenmiş algoritmalar ve kurallar temelinde, insan müdahalesi olmaksızın ihraç edilmektedir.

2. İşlem doğrulama: Dijital varlık işlemleri, işlem doğruluğunu ve değiştirilmezliğini sağlamak için blockchain ağı konsensüs mekanizması aracılığıyla doğrulanmalı ve kaydedilmelidir.

3. Merkeziyetsiz yönetim: Bazı dijital varlık projeleri merkeziyetsiz yönetimi gerçekleştirmiştir, belirli tokenlere sahip kullanıcılar proje kararlarına katılabilir.

Bu özellikler, varlık yönetim yöntemlerini doğrudan etkiler:

• Eğer dijital varlıklar, blok zinciri otomasyon programları aracılığıyla ekonomik getiri sağlıyorsa veya yönetişime katılım için oy verme imkanı sunuyorsa, yatırımcıların yönetim veya işletme çabalarıyla kâr elde etme beklentisi olduğundan menkul kıymet olarak değerlendirilebilir.

• Eğer dijital varlık işlevi esasen bir değişim aracı olarak kullanılıyorsa veya doğrudan mal veya hizmet edinmek için kullanılıyorsa, muhtemelen mal olarak sınıflandırılma eğilimindedir.

Programatik Yayın Özellikleri ve Ürün Tanımı

Tasarı, dijital varlıkların yatırım sözleşmesi şartlarına göre satılması veya devredilmesi durumunda, eğer programatik blok zincir sistemi aracılığıyla otomatik olarak ihraç ediliyorsa, bunların kendiliğinden menkul kıymet haline gelmeyeceğini belirtmektedir. Sebepler arasında şunlar bulunmaktadır:

1. Programatik işlem: Şifreleme teknolojisi, varlıkların ihracı ve yönetiminin, geleneksel işletme yapıları veya dış yöneticilerin müdahalesine ihtiyaç duymadan, kod aracılığıyla otomatik olarak gerçekleştirilmesine olanak tanır.

2. Merkeziyetsizlik Özelliği: Birçok blok zinciri tabanlı varlık ihraçları, akıllı sözleşmeler ve DApp gibi merkeziyetsizlik özelliklerini kullanarak, varlık işlemlerinin ve yönetiminin tek bir yönetim organının kararları yerine, belirlenen kurallara uygun olarak gerçekleştirilmesini sağlamaktadır.

3. Programlama Şeffaflığı: Akıllı sözleşmeler gibi yollarla ihraç edilen varlıkların kuralları ve mantığı genellikle açık ve şeffaftır, yatırımcılar bu kurallara doğrudan erişebilir ve programatik mantığa dayanarak yatırım kararları alabilir.

Yönetim ve oylama işlevi varlıkların işlenmesi

Yönetim ve oylama işlevlerine sahip dijital varlıklar için yasa, karmaşık bir sorun ortaya koymaktadır: Eğer varlık son 12 ay içinde ilgili kişiler tarafından tek başına %20'den fazla oylama hakkına sahip olunmamış veya kontrol edilmemişse, muhtemelen bir mal mı yoksa menkul kıymet mi olarak tanımlanır?

Bu, dijital varlık düzenlemesindeki karmaşık bir alanı içerir ve varlıkların merkeziyetsizleşme derecesi ile yatırımcılara sunulan kontrol veya ekonomik fayda beklentilerini ayırt etmeyi gerektirir:

1. Merkeziyetsizlik ve oy hakkı: Yüksek derecede merkeziyetsizlik genellikle varlıkların ticari mal olarak görülmesini teşvik eder, çünkü bu, tek bir varlığın değerine ve işleyişine olan kontrolü azaltır.

2. Oy Hakkı ve Menkul Kıymet Özelliği: Eğer dijital varlıklar sahiplerine ekonomik kararları önemli ölçüde etkileyen yönetişime oy hakkı aracılığıyla katılma imkanı veriyorsa, bu varlık menkul kıymet olarak değerlendirilebilir.

Bu tür bir çelişkiyi çözmenin anahtarı değerlendirilmektedir:

• Oy hakkının maddi etkisi: Oy vermenin varlık değeri ve işleyişi üzerinde maddi bir doğrudan etkisi var mı?
• Ekonomik getiri beklentisi: Sahiplerin ana amacı ekonomik getiri elde etmek mi yoksa varlıkları ticaret ve diğer faaliyetlerde kullanmak mı?

Ethereum spot ETF başvurusunun onaylanması bağlamında, ETH'nin tanımı daha çok işlevsel kullanıma yöneliyor, staking ve yönetim nitelikleri esasen ağın çalışmasını sürdürmek için kullanılıyor, ekonomik getiri için değil. Gelecekte ETH'ye benzer dijital varlıklar, merkeziyetsizlik derecesi gibi ön koşulları sağladıkları takdirde, teorik olarak bunu bir örnek olarak alabilirler.

Bu açıdan bakıldığında, DAO yönetimi aracılığıyla çalışan DeFi protokolleri, eğer yönetim yönelimi ekonomik getiri veya temettü elde etmeye daha yakınsa, menkul kıymet olarak tanımlanma olasılığı daha yüksektir; eğer yönetim yönelimi işlevsellik, teknik yükseltme gibi alanlara yöneliyorsa, mal olarak tanımlanma olasılığı daha büyüktür.

Teknoloji ve Yenilik Desteği

Tasarı ayrıca aşağıdaki önlemleri önerdi:

1. SEC'in inovasyon ve finansal teknoloji strateji merkezi (FinHub) ve CFTC'nin laboratuvarı (LabCFTC)'yi güçlendirmek ve genişletmek, finansal teknoloji ile ilgili politika oluşturmayı teşvik etmek, piyasa katılımcılarına yeni teknolojiler hakkında rehberlik ve kaynak sağlamak.

2. CFTC ve SEC ortak danışma komitesinin kurulması, dijital varlık sorunlarına odaklanmak, iki büyük düzenleyici kurumun dijital varlık düzenlemesi konusundaki işbirliği ve bilgi paylaşımını teşvik etmek.

3. SEC ve CFTC'den merkeziyetsiz finans ( DeFi ) gelişimini araştırmaları, geleneksel finansal piyasalara etkisini ve potansiyel düzenleme stratejilerini değerlendirmeleri talep edilmektedir.

4. (NFT'lerin finansal piyasalardaki rolü ve düzenleyici gereksinimlerini keşfedin.

Bu önlemler, kripto paraların uyumlu hale getirilmesine yönelik tutumu temelde belirlemiştir, DeFi ve NFT'ler üzerine araştırma yönlerini netleştirmiştir, bu da bu alanların gelecekte adım adım netleşen bir düzenleyici strateji ile karşılaşabileceği anlamına gelmektedir.