DEX Ticaret Operatörlerinin Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Tasarım Tartışması

Merkeziyetsiz borsa (DEX) geliştirirken, temel görev bir işlem operatörü tasarlamaktır. Bu operatör lineer veya lineer olmayan olabilir. Aynı şekilde, faiz oranı operatörü tasarlarken, esasen bir işlem operatörü tasarlıyoruz ve lineer ile lineer olmayan arasındaki fark mevcuttur. Bu fark birçok kişi için kolay anlaşılır olmayabilir.

Lineer operatör, işlem sürecinin dengeli fiyatlar kullanarak gerçekleştiği anlamına gelir; işlemler yalnızca bu fiyat altında varlık portföyünde basit lineer dönüşümler gerçekleştirir. Lineer operatörlerin kullanılmasının nedeni, risksiz arbitraj varsayımını kabul etmektir. Bu durumda, makul finansal işlemlerin hepsinin lineer olması gerekir. Eğer STP = Y'de T'nin lineer olmadığı bir sonuç ortaya çıkarsa, elde edilen Y fiyatlandırılamaz veya arbitraj fırsatları sunan bir varlık portföyüdür. Prensipte, oracle kullanan ticaret modeli lineer ticaret operatörlerini benimsemelidir, aksi takdirde kolayca arbitraj yapılabilir. Diğer bir açıdan, tamamlanmış bir piyasa ve fiyatlandırmanın etkili olduğu durumlarda, yalnızca lineer ticaret operatörleri risksiz arbitrajı gerçekleştirebilir.

Ancak, lineer operatörün bir özelliği vardır: Herhangi bir fon havuzu eşittir ve bu operatör tokenleştirme gerçekleştiremez. Bunun nedeni, kopyalandığında tamamen aynı olmalarıdır. Protokolün zincir üzerinde değer yakalaması ve tokenleştirmesi, aslında aynı kavramın iki farklı ifadesidir; yani bu protokol, yeni denge oluşturmaya yeteneğe sahiptir. Eğer sadece mevcut denge üzerinde lineer dönüşümler yapılıyorsa, değer yakalamak mümkün değildir. Hayal edin ki, her zincir üzerindeki varlık belirli bir denge fiyatını kabul ettiğinde, bu varlıkların herhangi bir sözleşmede işlem görmesi eşdeğerdir ve belirli bir sözleşme içinde tamamlanması gerekmez. Çünkü bu işlemler basit lineer dönüşümlerdir, bu nedenle herhangi bir işlem sözleşmesi veya operatörü değer yakalayamaz ve tokenleştirme gerçekleştiremez.

Buna karşılık, doğrusal olmayan ticaret operatörleri farklıdır. Bir oracle'a ihtiyaç duymaz, bunun yerine fiyatlandırma, ticaret ve değer birikimi (tokenizasyon) gibi üç işlemi aynı anda tamamlamaya çalışır. Doğrusal olmayan ticaret operatörleri tasarım açısından daha açık bir yapıya sahiptir ve prensipte ölçekle ilgili kendi kendini artıran özellikler olarak tasarlanabilir, böylece değer birikebilir. Ancak bu, birkaç sorunu da beraberinde getirir:

1. Pazar giderek olgunlaştıkça, doğrusal olmayan ticaret operatörü esasen çok küçük ticaret ölçeklerinde doğrusal operatörü uyarlamaktadır.
2. Pazar tamamlanmadığında, bu doğrusal olmayan ticaret operatörünün tasarımı maliyet ve verimlilik açısından yeterince iyi mi?
3. Doğrusal olmayan değer girişi kim tarafından sağlanacak? Bu değer girişi, doğrusal ticaret operatörlerinin rekabeti altında yavaş yavaş kaybolacak mı?

Piyasa tam olduğunda, arbitrajı olmayan işlemler lineerdir. Bu nedenle, doğrusal olmayan operatörlerin geçerliliği tamamen piyasa etkinliğine bağlıdır. Piyasa yeterince tam olduğunda, doğrusal olmayan ticaret operatörleriyle yapılan sözleşmeler esasen çok küçük aralıklarda doğrusal operatörleri uydurmaktadır. Şu anda birçok otomatik piyasa yapıcı (AMM) sabit çarpan ticaret modelini kullanmaktadır, örneğin XY = K, bu tipik bir ölçek ile ilgili doğrusal olmayan ticaret operatörüdür. Sadece piyasa yapıcı havuzu yeterince büyük olduğunda, yerel doğrusal ticaret simülasyonu mümkün hale gelir.

Birçok insan fiyatlandırma gücünü zincire koymak istiyor, ancak bu bir yanılsama olabilir. Pazar mükemmel olduğunda, merkezi borsa avantajları oldukça belirgindir. Zincirdeki her eylem, bir müzayededen sonra ortaya çıkan bir üründür, bu da fiyatlandırma işlem hizmetlerine olan talep ile büyük bir fark olduğunu gösterir. Fiyatlandırma işlemi son derece bir faaliyettir, normal merkezi borsaların bile hesaplama, depolama ve iletişim için en yüksek gereksinimleri vardır, bunun yanında zincirin ayrık yapısı ve müzayede özellikleri, bu özellikler mükemmel bir pazar için etkin fiyatlandırmaya uygun değildir.

Tamamlanmamış pazarlar için, örneğin kuyruk varlıkları veya yeni projeler, temel ihtiyaç hızlı ve düşük maliyetle fiyat oluşturmak ve büyük miktarda işlem gerçekleştirmektir. Kısıtlayıcı koşullar esas olarak iki maliyettir: fiyatın hızlı bir şekilde oluşturulmasının maliyeti ve büyük ölçekli işlemlerin tamamlanmasının maliyeti. Buradaki maliyet, pazarlama maliyeti veya trafik maliyeti değil, saf işlem operatörünün içsel maliyetidir. XY = K gibi bir işlem operatörünü ele alırsak, bu maliyet AMM likidite havuzunun oluşum maliyetleri ve kayma ile ilgili maliyetler ile ilişkilidir.

Ayrıca, doğrusal olmayan işlem operatörleri fiyatlandırma ve işlem ile aynı anda ilgilenirken, fiyat operatörlerinin (fiyat operatörleri) doğrusal işlem modelleriyle rekabet etmek zorunda kalıyorlar. Bu rekabet altında, en azından işlem verimliliği açısından, oracle altındaki işlem operatörleri doğrusal işlem operatörlerini çok aşmaktadır. Kalan karşılaştırılabilir avantaj fiyatlandırma maliyeti ve verimliliktir, ancak sezgisel olarak doğrusal operatörler de avantajlı bir konumdadır.

Doğrusal olmayan ticaret operatörleri, değer girişi sorunu ile de karşı karşıyadır. Tam bir piyasa açısından bakıldığında, doğrusal operatörleri (doğrusal operatörlerle uyumlu) denge fiyat dalgalanmalarında arbitraj kaybını telafi etmek için büyük miktarda küçük işlem girişi gerekmektedir. Bu kısıtlama çok katıdır çünkü büyük miktardaki küçük talepler genellikle zincir üzerindeki marjinal maliyetlerin artması nedeniyle piyasadan elenir ve bu durum uzun vadede bu tür zincir üzerindeki operatörlerin hayatta kalması için olumsuzdur. Eğer piyasa son derece eksikse ve gerçekten fiyat kaymalarına aldırış etmeyen büyük bir işlemci kitlesi varsa, o zaman herhangi bir doğrusal olmayan operatör bu işlem talebini karşılayabilir.

Sonuç olarak, işlem operatörlerinin doğrusal olmaması özel bir değer taşıyan bir yön değildir. Zincir üzerinde merkeziyetsiz değer biriktiren protokol gruplarında, doğrusal olmayan işlem operatörleri aradığımız türden doğrusal olmayan operatörler olmayabilir. İlginç bir şekilde, faiz oranı operatörü bir işlem operatörü olarak, saf ikincil piyasa alım satımından biraz farklıdır. Bu fark, yeterli bir vade yapısı işlem piyasasının eksikliği nedeniyle faiz oranı arbitrajının zorluğundan kaynaklanmaktadır.

Doğrusal olmayan ticaret operatörlerinin geliştirilmesi gereken alanları var; geçmiş işlem bilgilerinden değerli bileşenleri yakalamak için geri dönüş bilgisi entegre edilebilir, bu da arbitraj riskini azaltır. Şu anda piyasada bu konuda az araştırma var, ancak mevcut DEX'lerin kalıcı kayıplarını azaltmak için geri dönüş operatörleri ve doğrusal olmayan ticaret operatörlerinin birleştirilmesi gerektiğinin farkında olanlar var.

Finans hizmetlerinin gelecekteki gelişim yönü, tüm hizmetlerin operatör teorisi altında birleştirilmesi olabilir; bu, daha fazla etkili matematiksel denklem elde edilmesini, ürün tasarımının daha etkili ve eksiksiz olmasını sağlarken, zincir üstü finans dünyasının gelişimini teşvik edecektir.