Meng Yan arkadaş uzun bir makale yayınladı, ABD'nin GENIUS yasasını geçirdiğine dair duygu dolu sözlerle dolu, bunun modern para tarihindeki Bretton Woods konferansı olduğunu, Nixon şokunu temsil ettiğini belirtti ve dolar stabilcoin'in "süper ulusötesi ağ"ının dünyayı kendi sistemine dahil ettiğini, diğer ülkelerin para egemenliğini koruma savaşının başlangıcıyla karşı karşıya kaldığını iddia etti.
Makale, etkileyici bir üsluba, muazzam bir heyecana ve geniş bir bakış açısına sahip; okurken bir an için sersemledim, sanki iki yüzyılı aşan bir düşünce peygamberinin, tüm insanlık finans sisteminin geleceği için endişelendiğini gördüm.
Ama sakinleşince şunu sormadan edemedim: Bu makalen kimler için yazıldı?
Eğer bu metin Çin hükümetine yazılmışsa, o zaman bu yıllarda ülkenin blockchain alanındaki stratejik yatırımlarını gerçekten küçümsüyorsunuz demektir. 2019 yılında "blockchain'in ana teknoloji olarak bağımsız yenilik için önemli bir sıçrama tahtası" olarak önerilmesinden bu yana, merkez bankası bir yandan DC/EP'nin hayata geçirilmesini ilerletirken, diğer yandan kurumsal düzeyde blockchain'in önemini netleştirmiştir; devlet sermayesi arka planına sahip dağıtık defter platformları ardı ardına ortaya çıkmakta, konsorsiyum zincirleri ve sanayi zinciri projeleri her yerde çoğalmaktadır.
Elbette, her proje güvenilir olmayabilir, ancak "blok zincirini göz ardı etmek ve geride kalmak" eleştirisi muhtemelen gerçek değildir.
Eğer bu, özellikle Çin'deki internet girişimcilerine yönelik yazılmışsa, daha da abartı olur. Çin'in internet şirketleri son yıllarda Web3 yönünde keşiflerini durdurmadı: NFT yapanlar, kamu blok zinciri inşa edenler, cüzdan yapanlar, metaverse oluşturanlar... Denemeler yamalı bohça gibi ama kayıplar da oldukça büyük. Ama en azından hiç geri durmadılar. Ancak gerçek şu ki: Uygunluk kısıtlamaları ve yurtdışı politikalarının belirsizliğinin çift yönlü baskısı altında, gerçekten denemelerden uygulamaya, ürünlerden kullanıma geçebilecek yollar oldukça sınırlı. Uygulama gücünü eleştirebiliriz, yön duygusunun belirsizliğini eleştirebiliriz ama insanların bir şeyler yaptığı inkar edilemez.
Eğer gerçekten blockchain'e bir özür dileyecek biri varsa, o da blockchain adı altında dolandırıcılık yapan fonlar olacaktır.
Sonuçta, bu makalenin en çok etkileneni muhtemelen yazarın kendisidir. "Blockchain'in yeniden anlaşılması gerekiyor" diye hayıflanır, "Bir fırsatı kaçırdığımızı" acı bir şekilde belirtir, hatta "Blockchain'e özür dilemek istiyorum" der - bu cümleler samimi ve duygusal bir şekilde geliyor.
Ama sorun şu ki: Eğer gerçekten makalede ifade edildiği gibi bu toprağa duyulan sevgi derin ve içten ise, o zaman bu duruma katılıp, işe koyulup, olumlu bir şekilde inşa etmek gerekmiyor mu?
Uzaklardan oturup tartışmak çok kolay.
Eleştiriyi de, kamuoyunda baskı oluşturmayı da, hatta ara sıra duygularımı ifade etmeyi de reddetmiyorum. Ancak sektör gelişimi asla bir veya iki duygusal makale ile sağlanmaz; bu, sessizce çalışan ve altyapıyı inşa eden insanların yavaş yavaş inşa ettiği bir şeydir.
"Daha az ideolojiden bahsedin, daha fazla sorun çözün" şu anda sektörün en çok ihtiyaç duyduğu şeydir.
Gerçek sorun asla "Bu teknolojik devrimin farkında mıyız?" değil, "Mevcut sistem ortamında bu devrimi güvenli, uygulanabilir ve güvenilir bir şekilde gerçekleştirebilir miyiz?"
Asıl zor kısım burası.
Makalede bahsedilen birçok fenomen, örneğin Avustralya Merkez Bankası'nın pilot uygulama sonrası yavaşlama temposu, Singapur'un politikalarında belirsizlik, Wall Street bankalarının iç hesaplamaları ama acil bir şekilde uygulamaya koymamaları, bu durumun "Çin'e özgü bir erteleme hastalığı" olmadığını, aksine küresel bir sorun olduğunu, teknoloji ile regülasyon, yenilikçilik ile düzen arasındaki karmaşık bir oyun olduğunu göstermiyor mu?
Bu arka planları bir araya topladığımızda, hepsi "uyku taklidi"ne, "teknolojiye yönelik toplu bir yanlış değerlendirme"ye indirgeniyor ki bu da oldukça aceleci bir yaklaşım.
Bizim sektörde, çok fazla insan "duygusal bağ" ile kendi görüşlerini süslüyor. Bugün para devriminden bahsediyor, yarın egemenlik meydan okumalarından, ertesi gün de medeniyet biçimlerinin dönüşümünden bahsediyor. Ama gerçekten bir soruyu sorsanız: Ürün mü geliştiriyorsun? Yoksa uyum mu sağlıyorsun? Yoksa altyapı mı kuruyorsun? Birçok kişi hiçbir şey yapmamış, en fazla Körfez Bölgesi'nde birkaç blockchain arkadaşıyla görüşmüş, birkaç yurtdışı lansmanına katılmış, ardından "küresel yönetişimdeki stratejik eksiklik" üzerine bir yazı yazmış.
Bu makale değersiz değil, daha fazla insanın dolar stablecoin'in uluslararası jeopolitik anlamını fark etmesine yardımcı oluyor, bu iyi bir şey. Ancak gerçekten makalede belirtildiği gibi, ülkeyi düşünen ve halkı önemseyen biri isem, Hong Kong'da uyumlu borsa ve uyumlu stablecoin üzerinde sessizce çalışan girişimciler gibi, blok zinciri ödeme altyapısıyla ilgilenen teknik ekipler gibi, en azından küçük bir adım atmayı umarım.
Çünkü bu sektörde en çok eksik olan, asla makaleler değil, uygulamalardır; haykırışlar değil, sistemlerdir; duygular değil, inşa etmektir.
Blockchain'a özür mü dilemeliyiz? Çalışmaya devam eden geliştiricilere, olumlu bir şekilde girişimci olmaya istekli olanlara bir teşekkür etmeyi tercih edelim.
Artık kendimizi duygusal bir şekilde etkilemek için zaman harcamamalıyız.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Meng Yan同志 hakkında bazı görüşlerin eleştirisi
Meng Yan arkadaş uzun bir makale yayınladı, ABD'nin GENIUS yasasını geçirdiğine dair duygu dolu sözlerle dolu, bunun modern para tarihindeki Bretton Woods konferansı olduğunu, Nixon şokunu temsil ettiğini belirtti ve dolar stabilcoin'in "süper ulusötesi ağ"ının dünyayı kendi sistemine dahil ettiğini, diğer ülkelerin para egemenliğini koruma savaşının başlangıcıyla karşı karşıya kaldığını iddia etti.
Makale, etkileyici bir üsluba, muazzam bir heyecana ve geniş bir bakış açısına sahip; okurken bir an için sersemledim, sanki iki yüzyılı aşan bir düşünce peygamberinin, tüm insanlık finans sisteminin geleceği için endişelendiğini gördüm.
Ama sakinleşince şunu sormadan edemedim: Bu makalen kimler için yazıldı?
Eğer bu metin Çin hükümetine yazılmışsa, o zaman bu yıllarda ülkenin blockchain alanındaki stratejik yatırımlarını gerçekten küçümsüyorsunuz demektir. 2019 yılında "blockchain'in ana teknoloji olarak bağımsız yenilik için önemli bir sıçrama tahtası" olarak önerilmesinden bu yana, merkez bankası bir yandan DC/EP'nin hayata geçirilmesini ilerletirken, diğer yandan kurumsal düzeyde blockchain'in önemini netleştirmiştir; devlet sermayesi arka planına sahip dağıtık defter platformları ardı ardına ortaya çıkmakta, konsorsiyum zincirleri ve sanayi zinciri projeleri her yerde çoğalmaktadır.
Elbette, her proje güvenilir olmayabilir, ancak "blok zincirini göz ardı etmek ve geride kalmak" eleştirisi muhtemelen gerçek değildir.
Eğer bu, özellikle Çin'deki internet girişimcilerine yönelik yazılmışsa, daha da abartı olur. Çin'in internet şirketleri son yıllarda Web3 yönünde keşiflerini durdurmadı: NFT yapanlar, kamu blok zinciri inşa edenler, cüzdan yapanlar, metaverse oluşturanlar... Denemeler yamalı bohça gibi ama kayıplar da oldukça büyük. Ama en azından hiç geri durmadılar. Ancak gerçek şu ki: Uygunluk kısıtlamaları ve yurtdışı politikalarının belirsizliğinin çift yönlü baskısı altında, gerçekten denemelerden uygulamaya, ürünlerden kullanıma geçebilecek yollar oldukça sınırlı. Uygulama gücünü eleştirebiliriz, yön duygusunun belirsizliğini eleştirebiliriz ama insanların bir şeyler yaptığı inkar edilemez.
Eğer gerçekten blockchain'e bir özür dileyecek biri varsa, o da blockchain adı altında dolandırıcılık yapan fonlar olacaktır.
Sonuçta, bu makalenin en çok etkileneni muhtemelen yazarın kendisidir. "Blockchain'in yeniden anlaşılması gerekiyor" diye hayıflanır, "Bir fırsatı kaçırdığımızı" acı bir şekilde belirtir, hatta "Blockchain'e özür dilemek istiyorum" der - bu cümleler samimi ve duygusal bir şekilde geliyor.
Ama sorun şu ki: Eğer gerçekten makalede ifade edildiği gibi bu toprağa duyulan sevgi derin ve içten ise, o zaman bu duruma katılıp, işe koyulup, olumlu bir şekilde inşa etmek gerekmiyor mu?
Uzaklardan oturup tartışmak çok kolay.
Eleştiriyi de, kamuoyunda baskı oluşturmayı da, hatta ara sıra duygularımı ifade etmeyi de reddetmiyorum. Ancak sektör gelişimi asla bir veya iki duygusal makale ile sağlanmaz; bu, sessizce çalışan ve altyapıyı inşa eden insanların yavaş yavaş inşa ettiği bir şeydir.
"Daha az ideolojiden bahsedin, daha fazla sorun çözün" şu anda sektörün en çok ihtiyaç duyduğu şeydir.
Gerçek sorun asla "Bu teknolojik devrimin farkında mıyız?" değil, "Mevcut sistem ortamında bu devrimi güvenli, uygulanabilir ve güvenilir bir şekilde gerçekleştirebilir miyiz?"
Asıl zor kısım burası.
Makalede bahsedilen birçok fenomen, örneğin Avustralya Merkez Bankası'nın pilot uygulama sonrası yavaşlama temposu, Singapur'un politikalarında belirsizlik, Wall Street bankalarının iç hesaplamaları ama acil bir şekilde uygulamaya koymamaları, bu durumun "Çin'e özgü bir erteleme hastalığı" olmadığını, aksine küresel bir sorun olduğunu, teknoloji ile regülasyon, yenilikçilik ile düzen arasındaki karmaşık bir oyun olduğunu göstermiyor mu?
Bu arka planları bir araya topladığımızda, hepsi "uyku taklidi"ne, "teknolojiye yönelik toplu bir yanlış değerlendirme"ye indirgeniyor ki bu da oldukça aceleci bir yaklaşım.
Bizim sektörde, çok fazla insan "duygusal bağ" ile kendi görüşlerini süslüyor. Bugün para devriminden bahsediyor, yarın egemenlik meydan okumalarından, ertesi gün de medeniyet biçimlerinin dönüşümünden bahsediyor. Ama gerçekten bir soruyu sorsanız: Ürün mü geliştiriyorsun? Yoksa uyum mu sağlıyorsun? Yoksa altyapı mı kuruyorsun? Birçok kişi hiçbir şey yapmamış, en fazla Körfez Bölgesi'nde birkaç blockchain arkadaşıyla görüşmüş, birkaç yurtdışı lansmanına katılmış, ardından "küresel yönetişimdeki stratejik eksiklik" üzerine bir yazı yazmış.
Bu makale değersiz değil, daha fazla insanın dolar stablecoin'in uluslararası jeopolitik anlamını fark etmesine yardımcı oluyor, bu iyi bir şey. Ancak gerçekten makalede belirtildiği gibi, ülkeyi düşünen ve halkı önemseyen biri isem, Hong Kong'da uyumlu borsa ve uyumlu stablecoin üzerinde sessizce çalışan girişimciler gibi, blok zinciri ödeme altyapısıyla ilgilenen teknik ekipler gibi, en azından küçük bir adım atmayı umarım.
Çünkü bu sektörde en çok eksik olan, asla makaleler değil, uygulamalardır; haykırışlar değil, sistemlerdir; duygular değil, inşa etmektir.
Blockchain'a özür mü dilemeliyiz? Çalışmaya devam eden geliştiricilere, olumlu bir şekilde girişimci olmaya istekli olanlara bir teşekkür etmeyi tercih edelim.
Artık kendimizi duygusal bir şekilde etkilemek için zaman harcamamalıyız.